- кенвацтараш
- ем Г. ронять, уронить. Кид гӹц кенвацтараш уронить из рук; тӧрелкам кенвацтараш уронить тарелку; самынь кенвацтараш нечаянно уронить.□ Йыштылмы лошты шкежат ак цаклы, кӹшанжы гӹц пумага лаштыкым кенвацтара. В. Сузы. В суете даже не замечает, как роняет из кармана листок бумаги. См. камвозыкташ.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.